zaterdag 31 december 2011

vrijdag 30 december 2011

In het nieuw.

Afgelopen donderdag heb ik de CJW mosquito 1 LV ontvangen en een dag later een pakketje met streamers van Gerrit Elbertse. Niet zo verwonderlijk dus dat ik vandaag even van de mogelijkheid gebruik maak om deze combinatie te testen aan het water. In het nieuw dus. Want ook de onderlijntjes, eigengemaakt van titanium met hierop de “figure eight snap” van Illex, zijn speciaal voor deze hengel gemaakt en dus nieuw. Het fluorescerende nylon lijntje is 16/00 G-line van Gamakatsu en is ook vers van de pers.
De 1 voelt een stuk zwaarder aan dan de 0. Dezelfde streamers zullen te vissen zijn aan deze hengel maar het zal ook goed mogelijk zijn om een slag grotere hiermee te vissen. Dat wordt vandaag gedaan. De bovenste streamer op de foto meet 17 cm en is een nieuwe creatie van Gerrit. Verder de hele tijd de hengel aan het testen geweest door verschillende vormen aan kunstaas te vissen.

Even een opsomming wat goed bevalt: Pako PS, Pako 6, spinners met een indianablad rond de 25 cm, spinners met een terribleblad van 35 mm, eerder geteste streamers rond de 12 cm, plugjes van Illex waaronder de Cherry, Cherry DD, Chubby, Squad minnow 65, DD Squirrel 67 en een Hornet van Salmo. De 4 inch saltshaker gemonteerd op een 5 grams jigkop.
Ik krijg 3 aanbeten op de grote streamer die alle worden gemist. De rest van het kunstaas blijft visloos. De grote streamer is prima te werpen met de 1LV maar de hengel zou wel eens geen body genoeg kunnen hebben om de haak te zetten. Dit wordt verder onderzocht. Maar van de aanschaf van deze hengel krijg ik geen spijt. Later meer. Op de blogs van Peter, Gerrit en Peter V is reeds meer informatie te lezen over de mosquito 1LV.

Ik noem het materiaal bij naam. Niet omdat zij (CJW, Illex, snoekstreamers.nl....)mij sponseren maar slechts omdat dit materiaal in de praktijk heel goed bevalt. Een onafhankelijk mening dus. De kans bestaat dus wel degelijk dat dit materiaal de lezer ook goed zou kunnen bevallen.

woensdag 28 december 2011

Streamer only part five.

In de middag heb ik wat dingen te regelen in een nabijgelegen stadje. Carla en de kinderen zijn met andere familieleden druk bezig met het maken van spekdik'n. Een tractatie uit de regio die gegeten wordt rond de jaarwisseling.


Natuurlijk ligt er een hengeltje achterin de auto voor het geval er nog wat tijd overblijft voor de vissige zaken des levens, en dat blijkt ook zo te zijn. .
Het water was bij mij al bekend van eerdere avonturen maar de laatste jaren was ik er niet meer geweest. De omstandigheden zijn helemaal niet zo gek. De sloot is geschoond en het afval opgeruimd. Helaas is de bodem bedekt met een dik laag blad maar met een ondiep aangeboden streamer is hier prima te vissen. Het veenwater is zeer helder en lijkt haast zwart van kleur. Tijdens mijn eerste blik op het doosje met streamers valt direct het oog mij op een zwart gekleurd exemplaar met een rode kop. Liefde op het eerste gezicht en gezien de omstandigheden (helder water met een donkere lucht) lijkt me de keuze niet eens verkeerd. Op een paar snoeken na die afdraaien voor de streamer gepakt wordt blijft het echter. Snoekjes die ongeveer twee keer zo groot zijn als de streamer zelf.


Verder naar de bebouwing toe is het wat dieper. Het roodzwarte exemplaar wordt vervangen door een witte. Het veranderen van kleur kan de snoek nog wel eens over de streep trekken als het om het daadwerkelijk aanbijten gaat. Maar vandaag niet. De witte streamer weet geen enkele rover te interesseren waardoor het eerste exemplaar er maar weer aangaat. Hierop had ik immers wel volgers.
Omdat ik tevens de streamer wat dieper wil aanbieden wordt een BB loodje voor de streamer geknepen. Na de eerste worp is het direct raak. Niet groot maar wel fijn om te vangen. Na een ander gedeelte te hebben uitgevist zonder aanbeet nog even weer op deze plek geprobeerd en ook nu weer een snoek. Twee worpen later een kolk achter de streamer en even later een harde tik op de hengel. Mooi. De streamer is niet meer te zien maar met een tangetje toch zo weer te verwijderen. Dit streamervissen op de ultralichte spinhengel gaat je in het bloed zitten. Bij een onthouding ervan begint het te kriebelen. Daar wil ik de komende maanden geen last van hebben. Verdere verslagen zullen dus volgen :-)







zaterdag 17 december 2011

Week 50 wintersfeer?




Na weken niet aan de waterkant te hebben vertoefd heb ik dat deze week enigszins goed kunnen maken. Een week met veel regen en een harde wind met windstoten met daarbij de nodige aanbeten van baars en snoek. Er werd gedurende drie dagen gevist tijdens sessies van ongeveer 2 uur.

Ook op het internet ben ik nauwelijks actief geweest de laatste tijd. Wel werden de blogs gelezen en een enkele keer een forum bezocht maar van het schrijven van een artikel is het niet gekomen. Wel ben ik begonnen met een verhaal over het vissen op snoekbaars en baars met de dropshot en de verticaal methode met daarbij een uitleg over wat wanneer te gebruiken en waarom.

De afgelopen week dus gevist met een shadje op baars en met streamers, shadjes en lepeltjes op snoek. Allemaal aan een ultralichte hengel en afhankelijk van de methode met nylon of dyneema op de molenspoel. Dat de vis niet helemaal mijn intenties zou begrijpen blijkt al direct op de dinsdagmiddag.



Dan vis ik met een 5 cm lange Kopyto Relax shad op een 3 grams jigkop onder bruggen gericht op zoek naar baars. Het liefst de wat grotere exemplaren. Dat het niet zo wil vlotten verbaasd me eigenlijk want de omstandigheden zijn zeker niet verkeerd. De baars is echter nauwelijks aanwezig en de vissen die wel gevangen worden komen niet boven de 25 centimeter uit. Toch prachtige vissen die zich helemaal rond hebben gegeten aan het kennelijk overvloedige voedsel. Aangekomen bij een kleine, smalle brug over een sloot die het stelsel van sloten en vaarten verbindt met een daarachter gelegen meer, vang ik na een harde aanbeet de eerste snoek. Het shadje zit voor in de bek waardoor de scherpe tanden het uiterst kwestbare dyneema niet kapot kunnen maken. Een kleine meter verderop wordt weer een snoek gevangen. Voor de zekerheid wordt nu maar een dun staaldraadje gemonteerd. Om een lang verhaal kort te maken volgen er onder deze kleine brug nog 5 aanbeten met evenveel snoeken. Een plek waar normaal gesproken wel de nodige baarzen gevangen kunnen worden maar vandaag dus niet één. Op een gebied van 5 bij 2 meter worden 7 snoeken gevangen.



Als ik op de donderdagmorgen een herkansing krijg wordt als eerste dit gebied onder en rond de brug afgevist met een streamer en een lepel. Wat ik ook probeer, het blijft bij één snoek op de inmiddels bekende roodwitte streamer. Ook het pielen met een shadje onder deze brug levert niets op. Het kan verkeren en telkens als je denkt een bepaald patroon in het gedrag van de vis te hebben ontdekt blijkt dat een volgende keer niet waar te zijn. Ik had namelijk verwacht dat de snoek op weg was naar de paaigronden en op deze strategische plek zich nog even vol wou eten.
Op de vrijdagmiddag staat mijn viswereld op de kop door het vangen van baars aan de lepel en streamer op ondiep water en het vangen van snoek op wat dieper water met de shad. Je vangt de vis waar je hem in deze tijd van het jaar niet verwacht aan een methode die je op voorhand niet zou kiezen. Heel verrassend maar wel leuk natuurlijk.

De komende tijd probeer ik weer geregeld een verslagje met wat fotoos te plaatsen. Een paar uurtjes met de bellyboot eropuit trekt me ook enorm ondanks de lage temperaturen. Afwachten wat het wordt. Ook in huis worden enkele klussen opgepakt nu Sabiene ook naar de basisschool gaat en ik de handen wat vaker vrij heb. Daarnaast heb ik nog een nieuwe aanwinst met een lengte van 230 cm gekocht voor het roofvissen waar het nodige over te vertellen is maar daarover later meer.